15/01/1978 de Niğde de solcu militanlar tarafından Şehit edilen ülküdaşımız Sevki DEMIRI'in aziz hatırasına

(DELİKUL)

Hazar kıyısından kalkıp gelmişem "ACEM denir hoş bir köye inmişem Böyle ad almışam, böyle geçmişem

Hak olan bir yolun adsız eriyem Men Mustafa oğlu Sevki DEMİREM

Zekeriya, (1) Tunçbilek(2)ve avşar Ali (3) Anlattım derdimi, dinlemez Meni Menim düşmanımdı, TÜRK'ün düşmani

Men acem köylü Şevki DEMİREM PEYGAMBERYOLUNUN öksüz eriyem

Çaldığım kapılar birbirine eş Beygir damgalının dünyası beleş Sadece biz varız burada çilekeş

MEVLANIN yolundan dönmez çeriyem Men YEŞİLOVALIN DEMİR ŞEVKİ'' yem

Öğretmen olmaktı emelim yurda Türklügün Ülküsü gönlümde çıra Yakacaktım O'nu dağda ve kırda

Men bu ataş ile her an eriyem Men Şevki DEMİR, EĞİTİMLİYEM

Once hapsettiler, yıldırma için Dinime söğenle, döğüşmek Suçum Böyle uygulanır şimdi bu kanun

Binlerce misalin, bir tanesiyem Türklüğe sevdalı ÜLKÜ eriyem

Rus'tan, Çin'den gelmemişti bu düşman İçimizde büyümüştür, an be an

Bugün menem, sıra senin bir zaman Sana degil, TÜRK'e kurban biriyem Men her zaman heran işte böyleyem

"Şehitler tepesi boş değil" denmiş TÜRK BAYRAĞI işte böyle yükselmiş Bir Şevki'yle, bir EMEN'den gelmiş(4)

Anamdan bu yola böyle gelmişem Ülküme can için, canım vermişem